امروزه، نقش و کارکرد دولت‌ها بیش از گذشته برجسته‌تر شده است. رشد فناوری‌های اطلاعاتی و به خصوص شبکه‌های اجتماعی باعث شده است که فعالیت‌های دولت با ظرافت و سرعت بالایی دنبال شود. بنابراین، دولت هم ناچار است به دغدغه‌های شهروندان با حساسیت بیشتری پاسخ دهد. یکی از روندهای جدید در حوزه سیاستگذاری عمومی، ظرفیت و بخصوص ظرفیت دانش و فناوری اطلاعات است. به عبارت دیگر، دولت‌ها در چرخه سیاستگذاری که از شناسایی مساله، شروع شده و با اجرا و ارزیابی سیاست‌های مربوطه به پایان می‌رسد، به مقوله دانش و اطلاعات نیاز دارند. خردمایه پرداختن به ظرفیت سیاستگذاری، پیچیدگی‌های اقتصاد جهانی و تکنولوژی‌ها و تاثیرات آنها بر سیاستگذاری است. در مواجهه با این پیچیدگی‌ها، مواردی مانند سیاست‌گذاری افقی، توجه به مشارکت عامه و استفاده از دانش در فرایند سیاست‌گذاری مطرح شده است. لذا در این کتاب از موضوعی بنام ظرفیت سیاستگذاری که عمدتا فاز تدوین سیاست را در بر می‌گیرد، بحث شده است. در فصل اول، به مفهوم جامعه دانش‌محور و اقتصاد دانش پرداخته شده و از ضرورت سیاستگذاری هوشمند در این جوامع و اقتصادها بحث شده است. در فصل دوم از موضوعی بنام واسطه‌گری دانش به عنوان ابزاری برای اتصال دولت به مردم و مراکز تحقیقاتی با هدف تدوین سیاست‌های دقیق و مناسب بحث شده است. در فصل سوم مفهوم ظرفیت و ظرفیت سازی از طریق مرور مدل‌ها و چارچوب‌ها به تفصیل بررسی شده است. در فصل چهارم، موضوع سیاستگذاری با رویکرد ظرفیت سازی بررسی شده است. در این فصل، علاوه بر تبیین ظرفیت در بخش عمومی و چرخه سیاستگذاری به مفهوم ظرفیت سیاست پرداخته شده است. در فصل پنجم، از طریق مصاحبه با برخی نخبگان و دولتمردان، مدل اکتشافی مربوط به ظرفیت سیاستگذاری در بخش دولتی ایران در قالب نظریه داده بنیاد ساختارمند (‌مشتمل بر ۶ بعد) آورده شده است. در فصل ششم نیز به تفسیر مدل اکتشافی و یافته‌های تحقیق پرداخته شده و مسیرهای پژوهشی آینده معرفی شده است. این کتاب برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی در رشته مدیریت دولتی و مدیران بخش دولتی مناسب است. در پایان از مساعدت‌های آقای شهرام محسنی النگه در جمع‌آوری داده‌ها از برخی وزارتخانه‌های دولتی قدردانی می‌کنیم.

دکتر اصغر محمدی فاتح، دکتر سید مهدی حسینی گل افشانی / پاییز ۱۳۹۶