«ارزش‌آفرینی از طریق مدیریت بین ‌نسلی»

تفاوت نسلی و شکاف نسلی پدیده‌ای است که همه سازمان‌ها در همه جوامع با آن مواجه هستند. مدیران این سازمان‌ها همواره تلاش دارند تا با درک شرایط و مقتضیات نسل‌های مختلف بتوانند گرایش‌ها، رفتارها، انتظارات، عادت‌ها و انگیزه‌های این نسل‌ها را همسو نمایند تا به قابلیت‌های جدید دسترسی داشته باشند. دائره‌المعارف ویکی‌پدیا شکاف نسلی را به عنوان تفاوت گسترده فرهنگی در هنجارهای نسل جوان و نسل قدیم توصیف کرده است که این تفاوت‌ها عمدتاً در نوع تجارب، ادراکات، رفتارها و نگرش‌هایی می‌باشد که به‌تدریج شکل گرفته و نهادینه شده است. عمده‌ترین تفاوت‌ها را می‌توان در آرمان‌ها، اهداف، تنوع به‌کارگیری فناوری در زندگی روزمره، وابستگی‌های گروهی و حزبی، پوشش ظاهری، ادبیات نگارشی و گویشی، سبک زندگی و مفاهیم و اصطلاحات هر نسل (کلید واژه‌هایی که گویای یک فلسفه و رویکرد فکری است) عنوان کرد.

سرمایه‌های انسانی سازمان همواره در طیفی از سنین جوانی، میان‌سالی و کهن‌سالی قرار دارند. این نسل‌ها با عناوینی مانند نسل خاموش، نسل انفجار جمعیت (۷۵ میلیون نفر در ایالات‌متحده)، نسلY، نسل Z، نسل آلفا و… شناخته می‌شود که به ترتیب نسل کهن‌سال تا نوجوانان را شامل می‌شوند. ویژگی‌های هر نسل با توجه به رخدادهای تاریخی، اجتماعی و صنعتی دوران زندگی این افراد در شکل‌گیری اهداف و رفتارهای سازمانی مؤثر می‌باشد و به همین دلیل مطالعه و بررسی پیرامون آن به سازمان کمک می‌کند تا این شکاف بین ‌نسلی را مدیریت کند.

مدیریت بین ‌نسلی بیش از آنکه یک اقدام مدیریتی باشد یک رویکرد نظام‌مند جهت بهره‌مندی از ظرفیت‌های بین ‌نسلی در سازمان تلقی می‌شود. رویکردی که به جای تفاوت قائل شدن میان نسل‌ها بر ارزش‌های محوری تمرکز می‌کند و تلاش دارد تا با تعامل و همسویی و ایجاد توازن میان خرد و خردورزی و نوآوری و تکنولوژی به خلق ارزش بپردازد. در این راستا ترغیب به برگزاری جلسات مشترک و یادگیری بین‌ نسلی نه تنها به توسعه و بهبود روابط می‌انجامد بلکه ضمن تقویت بنیان‌های ارزشی، چابک‌سازی و پویایی سازمانی را به ارمغان می‌آورد.

با توجه به تفاوت چشمگیر نسل‌های مختلف در سازمان‌ها، نگارندگان این اثر علمی تلاش دارند تا با بررسی ویژگی‌های هر نسل و شناخت رویکردهای آنان، چگونگی برنامه‌ریزی و مدیریت بین ‌نسلی سازمانی را تبیین نمایند. مطالعه این کتاب ارزشمند به رهبران و مدیران سازمان‌ها کمک می‌کند تا ضمن آشنایی با ویژگی‌ها و ارزش‌های بنیادین نسل‌های مختلف، مجموعه اقداماتی را در برنامه‌های خود لحاظ نمایند که ضمن کاهش شکاف بین ‌نسلی بتوانند نسبت به انسجام ارزشی و هویت‌بخشی از طریق جلسات هم‌اندیشی نسبت به همسویی رویکردهای مدیران با تجربه و چابکی مدیران جوان، در سازمان فضایی ایجاد کنند که ارزش‌های محوری پایداری از طریق حمایت‌گری و همدلی جهت بهره‌مندی از توانمندی‌های حداکثری سرمایه‌های انسانی در سازمان میسر و ممکن گردد.

 آذر صائمیان – فروردین‌ماه ۱۳۹۹