تعادل و تحرک بهتر جهت انجام موفقیت‌آمیز اغلب فعالیت‌های زندگی روزمره و همچنین دنبال کردن فعالیت‌های تفریحی ضروری هستند و مهمترین مسائل در ارتقای سلامت و کیفیت زندگی، به حفظ استقلال بالای افراد در فعالیت‌های جسمانی و شناختی و ادامه زندگی به ‌صورت فعال مربوط می‌شوند؛ به گونه‌ای که افراد کم‌تعادل در اجتماع، مستعد ابتلا به کم‌تحرکی و گوشه‌گیری و پیامدهای ناشی از آن از جمله افسردگی خواهند بود. گذشته از این، افراد کم‌تعادل در طی زندگی روزمره خود بیشتر مستعد رخداد آسیب در اندام تحتانی بخصوص مچ پا و زانو می‌باشند که در صورت رخداد این آسیب‌ها نیز به علت وجود درد در ناحیه آسیب‌دیده رغبت فرد به انجام فعالیت‌های جسمانی کاهش پیدا کرده و نهایتاً فرد مستعد مشکلات مذکور می‌گردد.

نوشتار حاضر با توجه به اهمیت تعادل در سنین بزرگسالی و پیری و عوارض کاهش تعادل و همچنین اهمیت استقامت عضلات شکم و انعطاف کمر و پشت ران‌ها در کاهش عوارض لوردوز کمری و کمردردهای ناشی از آن به ویژه در بانوان، نگاشته شده است.

سعید آبداری / تابستان 1396